nga Federica Bosco; 

Përktheu: Ajsela Koka

Nr i faqeve 342

Përshkrim i shkurtër

Kur miqësia është e pafund si deti…

Ndonjëherë, që të lindë një miqësi, mjafton një biskotë e bashkëndarë në oborrin e shkollës. Kështu ndodhi për Ludovikën dhe Katerinën, të cilat që prej asaj dite u bënë si motra, ndonëse aq të ndryshme njëra nga tjetra.

Katerina është një vullkan energjie, që nuk e njeh frikën. Për Ludovikën frika është një fjalë e skalitur me zjarr në jetën dhe zemrën e saj. Asnjë hapësirë për rrezikun, vetëm zgjedhje përherë të njëjta, për të shmangur surprizat e pakëndshme. Ajo ka ngritur me shumë kujdes një mur rrethues, që e mbron nga dallgët e jetës. Ato të dyja janë një ekuacion i përsosur, një bashkim pa asnjë hije që nga fëmijëria deri në moshën e pjekurisë, që kalon përmes adoleshencës, derisa mbërrin në pikën, në të cilën Ludovika kupton se jeta e saj është e paketuar dhe e rregullt si një valixhe me rrota. Megjithatë, nuk ekziston asnjë mur aq i lartë sa të na mbrojë nga kthesat e fatit, që ndonjëherë na forcojnë, na shkatërrojnë, na ndryshojnë dhe papritur na rrëmbejnë. Pas një ekzistence të kaluar nën dritën e Katerinës, tani është kjo e fundit që ka nevojë për miken e saj. Tani është Katerina ajo që i kërkon dhuratën më të madhe, atë të zgjidhjes së litarëve që e mbajnë barkën në port, për të rravguar në det të hapur, ku gjithçka është e rrezikshme, e papritur, e paparashikuar, po pashmangshmërisht befasuese.

Shihemi një nga këto ditë rrëfen dashurinë, por edhe dhimbjen, duke shpërfaqur një mijë aspektet e shpirtit njerëzor, rrëfen miqësinë më të fortë e të larmishme, miqësinë më të brishtë, por edhe më jetëgjatë: atë mes grave.